لاستيک هاي بدون تيوب همانطور که از نام آن ها مشخص است، به لاستيک هايي گفته مي شود که براي نگه داشتن هواي درون خود به تيوب نياز ندارند. اين لاستيک ها در دو نوع تيوبلس (tubeless) و تيوبلس-ردي (tubeless-ready) ساخته و در بازار موجود هستند که تفاوت هايي باهم دارند. در ادامه به بررسي تفاوت هاي آنها مي پردازيم.

ساختار لاستيک تيوبلس:

لاستيک هاي تيوبلس هم مانند لاستيک هاي معمولي داراي سه قسمت اصلي شامل: آج، ساختمان لاستيک و لبه لاستيک هستند که مفصلا در قسمت اول مقاله به آن پرداختيم. اما در اين بين تفاوت هايي وجود دارد که از جمله آن ها مي توان به لايه محافظ در ساختمان لاستيک هاي تيوبلس اشاره کرد.

لايه محافظ ممکن است در لاستيک هاي معمولي نيز به چشم بخورد اما وجود آن در لاستيک هاي تيوبلس به جهت حفظ هواي داخل لاستيک و افزايش استحکام آن ضروريست. نحوه قرارگيري لايه هاي محافظ در لاستيک هاي مختلف متفاوت بوده و بسته به کاربرد و قيمت لاستيک، متغير است. اما لاستيک هاي تيوبلس از يک لايه محافظ اضافه بهره مي برند. اين لايه که معمولا از جنس بوتيل است به منظور حفظ هواي درون لاستيک در غياب درزگير استفاده مي شود. لايه هاي به کار رفته در لاستيک هاي تيوبلس اغلب سخت تر و سنگين تر هستند. براي مثال در ساده ترين نوع لاستيک هاي تيوبلس، از يک لايه پوشش آراميد براي محافظت از بدنه اصلي لاستيک استفاده مي شود، به اين صورت که پوشش آراميد، لايه اصلي و حتي لبه لاستيک را در بر مي گيرد. تيوپ دوچرخه

ساختار لاستيک تيوبلس
سپس از يک لايه بسيار نازک فلز انعطاف پذير ضد آب نيز در قسمت خارجي لاستيک يعني دقيقا در زير آج ها استفاده مي شود تا شانس پنچري به کمترين حد ممکن برسد. در مورد لايه اصلي لاستيک در قسمت قبل مفصل توضيح داده و اشاره کرديم که بدنه و ساختار اصلي لاستيک که معمولا از جنس نايلون است در تراکم هاي مختلف توليد مي شود که واحد سنجش تراکم آن TPI يا رشته بر اينچ بوده و با توجه به کاربرد لاستيک، متغير است.

ايران چرخ