چگونه در 15 دقیقه نور آتلیه عکاسی خود را راه اندازی کنیم؟
آيا نورپردازي استوديو براي شما دلهره آور است؟ قابل درک است. خود من تنها نيم ساعت براي تهيه اولين کيت فلاش نور عکاسي ام وقت گذاشتم. کارم کاملأ اشتباه بود، چرا که همه آنها را در صندوقچه اي انداخته و کنارگذاشتم.
نگران نباشيد، حرفه ايي شدن در خريد استروب هاي استوديويي(فلاش چتري) بسيار آسان است؛ درواقع يکي ازآسانترين مجموعه مهارتهاي عکاسي است. با دنبال کردن و پيروي از اين آموزش ها، شما مي توانيد بدون داشتن تجربه اي، استوديوتان را نورپردازي کنيد و يک عکس با نور مناسب بگيريد، بدون اينکه از تجهيزات پيشرفته و گران نورسنجي استفاده کنيد. اين يک دوره سقوط در نظريه هاي پيچيده و مباحث فيزيکي نيست.؛ هدف ما کمک به شما در استفاده ي هرچه سريعتر از استروب هاي استوديويي (فلاش هاي چتري)و گرفتن عکس هايي زيباست.مي توانيد خودتان بعدأ اين نظريه ها را بررسي کنيد. اعتقاد راسخ من براين هست که يادگرفتن "چرايي" يک چيز، با درک "چگونگي" آن ، آسانتر مي شود.
آماده شدن
قبل از شروع براي آماده سازي، شما بايد چند نکته را بدانيد:
استروب هاي (فلاش چتري)خود را برروي پايه هايشان قرار داده و توان خروجي شان را برروي حداکثر تنظيم کنيد تا مطمئن شويد کار مي کنند.
بايد بدانيد که چگونه فلاش استوديويي را به دوربين وصل کنيد، و آن را با کنترل از راه دور، کابل کامپيوتر، يا کابل سنکرون و يا تنظيمات داخلي دوربين را براي فلاش خارجي فعال کنيد. اگر به کمک نياز داشتيد به دفترچه هاي راهنماي دوربين خود مراجعه کنيد.
دفترچه راهنماي فلاش دم دستتان باشد.
تنظيمات:
دوربين خود را به حالت manual تنظيم کنيد، سرعت شاتر 1/125 و ISO را به 100 تنظيم کنيد. (اگر از دوربين هاي فيلم خور قديمي استفاده مي کنيد، 1/60 ام هم جواب مي دهد.)
يک ماشين حساب داشته باشيد، چراکه خيلي وقتها کارها را ساده تر مي کند.
در نهايت يادآوري مي کنم که در مورد full-stop ها بيشتر تأمل کنيد، که در بخش بعدي به آن ها مي پردازم.
پيدا کردن شماره راهنما
گام بعدي يافتن شماره راهنماي فلاش عکاسي در دفترچه راهنماي آن است.(همچنين بررسي کنيد که فاصله ها در متر نوشته شده يا در فوت، چرا که اين مسئله حياتي است.) اين عدد جادويي يک چيز پيچيده ي گيج کننده ي ايست که از راديکال عدد 2 به دست مياد. همانطور که قبلأ قولش را داده بودم، هنوز شما نياز نداريد که "چرايي" قضيه را بدانيد؛ در اين نقطه، شما فقط بدانيد که چگونه از آن استفاده کنيد.
دو راه اصلي براي استفاده از عدد راهنما وجود دارد، که به شما کمک شاياني مي کند. مي توانيد مقدار ديافراگم خود را ثابت بگيريد و بر پايه ي تصوير خروجي فلاش چتري خود را در فاصله ي مناسبي قرار دهيد، يا اينکه فلاش را ثابت بگيريد و ديافراگمتان را تنظيم کنيد.
محاسبه ي ديافراگم
برخي از جلوه هاي نورپردازي مي بايست فلاش ها در يک موقعيت و فاصله ي خاص بين سوژه قرار بگيرد. يا در موقعيتي ديگر، فلاش بايد ثابت باشد و آن را نمي توان تغيير داد.
در چنين مواقعي، براي محاسبه ي ديافراگم جهت نيل به يک نورپردازي مناسب، مي بايست فاصله ي بين منبع نوري و سوژه را در متر يا فوت اندازه گيري کنيد (همانگونه که در جدول راهنما ليست شده.) حالا عدد راهنماي خود را به فاصله مذکور تقسيم کنيد.براي مثال عدد راهنماي 66 با فاصله ي 6 فوتي بين سوژه و منبع نوري چنين مي شود: 66/6 = 11 آنگاه عدد ديافراگم خود را در f/11 قرار مي دهيد.
هميشه تقسيم شماره راهنماها به يک عدد صحيح منتهي نمي شود. براي مثال، اگر حاصل تقسيم حدودا f9.2 بود ، آن را در در حال حاضر در نزديکترين full-stop تنظيم کنيد تا به ادامه آموزش نورپردازي مان بپردازيم.
محاسبه ي فاصله ي فلاش ها
در مقابل، اگر قصد راسخي به استفاده از يک ديافراگم خاص داريد، شايد براي خلق يک اثر خلاقانه، مي توانيد با تقسيم عدد راهنما بر ديافراگم خود، فاصله ي فلاش هاي استوديويي را تعيين کنيد. .گرايش من براي عکس هاي پرتره ي استوديويي ديافرگم f/8 هست، حالا با تقسيم همان عدد راهنماي قبلي مان، يعني 66 بر عدد ديافراگم ما، خواهيم داشت: 66/8=8.25 ، حال براي گرفتن يک نتيجه ي خوب، استروب را بايد در فاصله ي 8.25 فوتي از سوژه تان قرار دهيد. به همين سادگي.
يک نصيحت: اگر يک استروب با توان خروجي بسيار بالا داشته باشيد، شايد استفاده از ديافراگم 64 کمي مسخره به نظر آيد. در چنين مواقعي توان خروجي را نصف کنيد و عدد راهنما را بر 2 تقسيم کنيد.
بهبود نورپردازي بدون تغيير در تنظيمات
همانطور که ياد گرفتيد، راههايي براي نورپردازي وجود داشت که ديافراگم شما در طي آن ثابت بود. همچنين شايد شما تمايل به تغيير تنظيمات فلاش استوديويي نداشته باشيد، چرا که باعث تغيير عدد راهنما شده و محاسبات دوباره اي نياز دارد.با اين حال ، سوژه ها حرکت مي کنند يا شايد شما بخواهيد که بيش از يا کمتر از لزوم عکس خود را به اثري خلاق تبديل کنيد. راه آن آسان است.
به منظور کاهش شدت نور از روي سوژه تان مي بايست فلاش را از سوژه دورتر کنيد. اگر کيت فلاش شما بيش از حد به سوژه نزديک است، با هر فوت جابجايي آن، يک الي دو stop از ديافراگم شما کم ميشه (منظورم از عدد f است). اگر منبع نوري تان دورتر از سوژه واقع شده، جابجايي آن تغييرات نوري کمتري را موجب مي شود. اين اتفاق بخاطر قانون مربع معکوس در فيزيک رخ مي دهد که بيان مي دارد: «هر قانون فيزيکي بيان مي کند که مقداري کميت يا نيروي فيزيکي به طور معکوسي با مربع فاصله تا منبع آن کميت فيزيکي متناسب است» . اين قانون بيان مي کند که در ابتدا هرچقدر بيشتر به نور نزديک بوديد، با دور شدنتان به همان اندازه نور بيشتري از دست مي دهيد.
به همين دليل بود که از شما خواستم تا بيشتر در full-stop ها تمرکز کنيد ، تا ديافراگم هاي کسري. جابجايي يک(فلاش) استروب به اندازه ي يک تا دو فوت بسيار آسانتر از محاسبه جابجايي 4 اينچي براي رسيدن به اعداد اين کسرهاست.
نکاتي درمورد اصلاح کننده هاي نور (modifier)
تلطيف کننده(اصلاح کننده) هاي رايج در استوديوهاي عکاسي توان خروجي فلاش عکاسي را تحت تأثير خود قرار مي دهند. بنابه نوع اصلاح کننده تان، مي بايست نه تنها فاصله منبع نوري تان، بلکه دريچه ي ديافراگمتان را کاهش يا افزايش دهيد.
سافت باکس ها و همچنين چترهاي سفيد يا شفاف و ديگر تجهيزاتي که باعث انتشار نوري نرم تر مي شوند و نور را پخش مي کنند؛ ميزان نور موجود بر روي سوژه را کمتر مي کنند. براي رفع اين مشکل از ديافراگمي بازتر استفاده کنيد يا منبع نوري را به سوژه نزديکتر کنيد.
Beauty dish(بيوتي ديش) يا سافت لايت ها، چترها و رفلکتورهاي نقره اي، و يا تجهيزاتي که نور شديدتري را ايجادمي کنند، نور موجود بر روي سوژه افزايش مي دهد.براي رفع مشکل چنين حالاتي، از ديافراگمي بسته تر استفاده کنيد يافاصله منبع نوري را از سوژه افزايش دهيد.
اگر تمايل به تغيير ديافراگم در چنين شرايطي داشتيد، آزادانه تا 1/3 استاپ عمل کنيد. يک اصلاح کننده، به ندرت باعث تغيير نتيجه ي نهايي در يک full-stop مي شود.شما خيلي سريع نحوه تأثير اصلاح کننده ها را بر روي سوژه با چندبار امتحان کردن، به صورت خودکار ياد خواهيد گرفت.
چندبار امتحان کردن، به صورت خودکار ياد خواهيد گرفت.