حرکت نياز به سوخت دارد. براي تحرک شديدي مثل دوچرخه سواري بهترين سوخت، کربوهيدرات ها هستند، البته سرعت سوخت و ساز آنها به سرعت مواد غذايي ديگر نيست.
تعيين سرعت سوخت و ساز مواد غذايي قنددار (ساده يا مرکب) با شاخص گلوگز سنجيده مي شود، يعني گلوگز به عنوان ماده ي مرجع با شاخص 100 انتخاب شده است.
اين ماده وقتي خورده مي شود، پس از 20 دقيقه انرژي خود را آزاد مي کند و وارد چرخه سوخت و ساز مي شود، در حالي که مواد غذايي با شاخص کمتر از 35، انرژي ذخيره اي را براي بدن فراهم مي کند. نمايندگي اسکات

ذخيره انرژي در بدن به صورت گليکوژن، چربي و در نهايت پروتئين است. در فعاليت هاي بدني ابتدا گليکوژن ذخيره شده در کبد و عضلات مصرف مي شود که در ورزشي مثل دوچرخه سواري براي مدت دو ساعت ابتدايي دوام خواهد آورد و از آن به بعد، انرژي بايد از طريق خوراکي تامين شود، يعني اگر بيش از يک ساعت دوچرخه سواري مي کنيد، لازم است براي تأمين انرژي ساعت هاي بعدي تان، به ازاي هر کيلوگرم وزن بدنتان، دو گرم کربوهيدرات با شاخص پايين مصرف کنيد.

اگر نزديک به زمان تمرين غذا مي خوريد، اين مقدار را نصف کنيد تا قند خونتان در حين فعاليت متعادل باقي بماند، اما اگر فرصت زيادي تا شروع تمرينتان داريد، از مصرف غذاهاي حاوي گلوکز و قندهاي با شاخص بالا پرهيز کنيد، زيرا باعث بروز واکنش انسولين شده و ذخاير قابل دسترس بدنتان را تحليل مي برند، بنابراين در همان اوايل رکاب زدن دچار تخليه انرژي خواهيد شد. در مقابل، مصرف مواد غذايي با شاخص قندي بالا در حين دوچرخه سواري، باعث تامين انرژي تان خواهد شد.

در اينجا شاخص قندي بعضي مواد غذايي را ذکر مي کنيم:
گلوکز 100
عسل 73
شکر 65
برنج پخته شده 90
نان شيريني 72
کشمش64
موز53
سيب زميني پخته شده 85
ماکاروني41
سيب36
عدس29
بادام زميني15 

اراکس