کفش هاي بندي(بند دار) : بيشترين امکان تنظيم ميزان سفت شدن را به شما مي دهد. همچنين به واسطه انعطاف بندها، راه رفتن با اين نوع کفش ها بسيار عالي است. بندها قابليت شستشو با آب را بعد از کثيف شدن دارند. در هنگام استفاده از کفش هاي بند دار، مطمئن شويد انتهاي بندها به اندازه کافي کوتاه باشد يا داخل کفش قرار داده شوند تا از درگير شدن با زنجير بدون حفاظ جلوگيري شود.

- کفش هاي چسبي :
از ويژگي هاي اين نوع کفش دوچرخه سواري  ، امکان بستن سريع و مزيت استفاده در شرايط نم و گل آلود مي باشد. چسب ها نسبت به نوع بندي انعطاف کمتري دارند و در طي سواري ايمني بالاتري در نگهداشتن دوچرخه سوار مهيا مي کنند. اکثر کفش هاي دوچرخه سواري 2 يا 3 بند چسبي دارند. به خاطر داشته باشيد تعداد بيشتر چسب ها، امکان تنظيم تناسب بيشتري را سبب مي شوند.

- کفش هاي سگک دار :
گران تر از کفش هاي ديگر هستند اما بيشترين نيروي لازم براي بستن و امنيت بالاي دوچرخه سوار را پيشنهاد مي کنند.

جداره خارجي(عاج) کف کفش
طرح هاي خارجي کف کفش تنوع بسيار زيادي دارند.
- دوچرخه سواران تفريحي و توريستي: کف لاستيکي ساده کاربرد خوبي دارد.
- دوچرخه سواران کوهستان: بيشترين انعطاف را براي راه رفتن و نياز به سختي کافي در برابر سطوح خشن دارد. اين کفي ها چسبندگي خوبي روي مکان هاي صخره اي، لغزنده يا بي ثبات دارند.
- دوچرخه سواران جاده: معمولا کفش هاي داراي کف هموار و صاف را ترجيح مي دهند تا وزن کمتر و مقاومت کمتري در برابر باد داشته باشد. در ساخت برخي مدل ها نيز از فيبر کربن به منظور بيشترين انتقال قدرت به پدال ها استفاده مي شود.